رستم از این بیت و غزل

ملت از امروز چله‌ی موسویه شروع می‌کنن. که نمی‌دونم چیه ولی تا عید قربان هست...

ما چی؟

ما خیره سری ما گناه ما شرم ما امید به عفو تو

به حرمت خودت و بزرگیت

الاهی العفو

خیلی بزرگی خدا که تو دل بدترین گناهکارها هم شعله امید برپا می‌کنی . هر چند شرمشون میخاد تو زمین فرو ببردشون.

من گواهی میدم که در کل تاریخ بشری از من جز بدی صادر نشد و از تو جز خوبی و عفو و حسن شهرت

اصلا بزار گستاخ باشم

بزرگترین خلاف گوی جهان خودتی که از بدترین بنده‌هات، توی نظر بقیه چیزهای خوب زنده می‌کنی

مگر خودشون اصرار کنن اون روی سگشون رو علنی کنن

خدایا پری وار نشان مردمم دادی و دیوم را نشانشان دادم

من بد پیامبری بودم برای پیامی‌که داده بودی برسانم...

لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین